Suriname: twee weken later...

Suriname is en blijft een ideale bestemming voor stagiairs!

Op mijn stage heb ik de laatste tijd veel geobserveerd en hieruit al enkele zaken geleerd. Wees er maar zeker van, de jeugd hier is totaal anders als die wij gewoon zijn. Op stage zijn ze vriendelijk en tonen ze veel respect, maar eens buiten de muren kunnen ze door slechte vrienden heel anders zijn. Hier wil Stichting Rumas onder meer verandering in brengen. Vandaag hoorde ik een boeiende uitspraak: "Be yourself, maar corrigeer je". Binnekort wordt het tijd om zelf activiteiten te geven en mag ik mee intake-gesprekken voeren. Jihaa!

Op vlak van vrije tijd heb je hier vrij veel te doen. Via de populaire dancings leer je al heel snel andere stagiairs kennen. Paramaribo zit vol met Belgen en Nederlanders, dat je het niet voor mogelijk houdt. Zo leer je heel gauw anderen kennen en ga je vaak eens op café of ergens gaan eten. Zo heb je hier 't Vat en de Zus & Zo dat enorm de moeite zijn.

25 februari is de Dag van de Revolutie, een feestdag in Suriname. Zeker de moeite om eens op te zoeken! 24 februari gaf Mr. Bouterse (President van Suriname) een grote toespraak. De huidige president is een welbesproken figuur (denk aan de december-moorden uit 1982) en heeft zowel voor- als tegenstanders. Toch is deze man een enorm voorbeeld voor vele Surinamers, maar hij straalt ook macht uit. Iets wat we minder kunnen zeggen over onze koning, vind ik persoonlijk :-)

Voor de rest is het hier nog steeds wat aanpassen. Zo rijden ze hier bijvoorbeeld links met de auto, dus als ik met de fiets naar stage ga, is het toch begin even nadenken. Het zelfstandig wonen vind ik geweldig! Maar sommige zaken zoals afwassen en je kleren wassen is minder fijn ^^ maar dat moet ook gebeuren..

Tenslotte wil ik nog meegeven dat een buitenlandse stage een bijzondere en unieke periode in je leven is. Dit merk ik nu al goed. Dus diegene die hier interesse in hebben, zou ik zeggen: twijfel niet! Als je de kans krijgt, ga ervoor!

Groeten uit Sranan!

Eerste kennismaking met de stageplaats

Enkele dagen geleden ging ik voor de eerste keer naar mijn stageplaats, Stichting Rumas. Hier maakte ik kennis met verschillende collega's als met mijn stagementor, mevr. Emmy Hart.

Tijdens de rondleiding die ik kreeg in het centrum, viel er mij iets op. Ik herkende precies iemand op een bepaalde foto :-)

De blanke man rechts vanboven is Willem, afgestudeerd in de Ba Orthopedagogie en liep vorig jaar stage bij Rumas. Aan hem heb ik dit avontuur deels te danken want hij maakte me warm om hier stage te lopen.

Later die dag ging ik mee met de mensen van Rumas naar een grote presentatie van het Aganar project waar Rumas aan mee doet. Hier het filmpje dat schetst waarover er gepraat werd. Op 1:38 ga je mij zien. Ik keek erg geïntresseerd, alleen slaat dit enorm slecht uit op camera ^^ Filmpje kan je HIER bekijken.

De dag erna ging ik samen met collega's van Rumas en mevr. Hart op bezoek bij de bosbivak.

Dit is een onderdeel van de Sportfase (eerste fase van het Aganar project). Hier kon ik kijken hoe het eraan toeging, op welke manier de jongeren met elkaar omgingen, op welke manier men deze jongeren begeleid inzake samenwerking etc.

Na deze twee dagen heb ik al een duidelijker zicht op wat er van mij verwacht zal worden. Zaterdag begint mijn eerste stagedag. Ik kijk er al naar uit!

Off to Suriname !

Om 05u15 Belgische tijd liep de wekker af. Alles klaarzetten en om 06u was het zover, vertrek naar Schiphol! Eens op het vliegtuig, begon de vlucht van 09u20 min lang. Toen Janne en ik opstapten, zaten er twee chineeskes op onze stoelen. Goed geprobeerd, weg ermee !

Man, wat duurde de vlucht LANG ! Tegen 22u Belgische tijd (18u surinaamse tijd) zijn we geland in Zanderij, de luchthaven van Paramaribo. Het uitstappen gebeurde hier niet via een tunnel zoals bij ons, maar gewoon direct trapjes af op den tarmac!

Een dik uur en half later kwamen we toe aan ons huisje. We werden verwelkomd door onze huisbazen. Geweldig lieve mensen waar we steeds terecht bij kunnen!

Samen met die vrouw zijn we nog naar de winkel gegaan en iets gaan halen om te eten. Om de extreem lange dag af te sluiten hebben we nog gegeten op ons balkon, wat gebabbeld en uiteindelijk ons bed ingekropen.

Oohja, we zijn er klaar voor !